ریاضیات در حالت کلی به مطالعه الگوی ساختار، تحول و فضا می گویند. در واقع اگر بخواهیم به زبان ساده تر صحبت کنیم باید بگوییم ریاضیات مطالعه اشکال و اعداد است. در ریاضی به جای استفاده از کلمه ها و علامت های نقطه گذاری معمولا عددها و نماد ها کاربرد دارند.

انسان های نخستین در گذشته برای نوشتن اعداد روی یک چوب، خط هایی می کشیدند که به آن ها چوب خط می گفتند. انسان ها در گذشته این اعداد را در دسته های دو تایی یا پنج تایی قرار می دادند و می کشیدند. در نهایت به آن دسته ها نمادی به عنوان اسم اختصاص داده شد. به طور مثال عددی مثل ۲ و ۵ را به عنوان اسم اختصاصی برای آن ها در نظر گرفتند و بدین ترتیب دستگاه حساب به وجود آمد.
به مرور زمان برای کلماتی مثل مساوی، به اضافه و … نماد های خاصی از طرف ریاضیدانان اختصاص داده شد. ریاضیدانان برای مفاهیم ریاضی و بیان آن ها کلمات جدیدی را ابداع نمودند.
ریاضی علم اعداد می باشد. گذشتگان یعنی انسان هایی که تازه یکجا نشین و شهر نشین شده بودند برای دانستن تعداد گاوها و گوسفندان و حیوانات خود از انگشتان دست استفاده می کردند. بعد از گذشت مدت ها انسان ها برای شمارش روی چوب یا درختی علامت می زدند و این گونه شمارش هر چیزی را داشتند. کم کم برای شمارش از علامت هایی برای نشان دادن هر عدد استفاده می کردند.